Bir duruşu olmalı insanın

Bir duruşu olmalı insanın;

Bir bakışı,

Bir anlayışı,

Bir aşkı,

Bir davası olmalı…

Cahit Zarifoğlu nun şiiri dir bu . Sanki duruşu bozuk davasına inancı bitmiş bir topluma mesaj niteliğinde . İslam ülkeleri ne aşkını hatırlar olmuş ne davasını. Davasının yerini suskunluk almış , aşkını yerini para hırsı .  Oturmuş tiktoktan , instagram’dan , Facebook tan gazze ‘ nin yok oluşunu müslümanların nasıl katledildiğini izliyor . Bu dava hakkın davası degilmiydi ? Bu dava haç ile hilalin savaşı degilmiydi ? Haçlılar müslüman toplumun katletmek için elinden geleni yapıyor ya dava sahibi müslümanlar ağızlarından Allah kelamı düsmeyenler beş vakit camide anlı secdeye degenler yani bizler napiyoruz konusmattan başka ?

Bir sokak röportajında Gazze ‘ yi soruluyor muhabir herkez cihat yapalım gidelim diyor . Muhabir yarın otobüsümüz var Gazze’ye gidecez gelirmisin dediğinde babama sormam lazım  evde hastam var gibi kaçamak cevaplar alıyor . Bunları duyunca aklıma Yasir ailesi geldi kaçamadılar ilk  erkek islam sehidi’dir Hazret-i Yâsir , aklıma Ulubatlı Hasan geldi  , fatih sultan geldi aklıma , Seyit onbaşı geldi , Mustafa Kemal Atatürk geldi aklıma Ömer halis Demir geldi . Dedik ya bir duruşu olmalı insanı . Aynı eskiden oldugu gibi kıvırma dan net bir tavrı olmalı insanın . Uhut’ta , hendek’te , Çanakkale’de , kurtuluş Savaşın’da, 15 Temmuz gecesinde olduğu gibi .